Fotoreportage ‘Icoon van IJver’ over sonnetten, de heilge Victor en onbekende namen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik dacht het wel te weten, molen de Nijverheid in Stramproy. Alleen het was de verkeerde molen waar ik onder stond. Nu is Stramproy niet zo groot, dus snel een café binnengestapt en aan het meisje van dienst gevraagd. Even twijfelde ik, ze was nog wel erg jong. En dan een molen weten te liggen is ongewis. Ze keek me dan ook bedachtzaam aan, ‘mmm… de molen De Nijverheid’! ‘Tja’, ze kende wel ‘de molen Nijs’!

Ik zei; ‘doe die maar’ want de kans dat ze drie molens in onze Parel van Limburg hebben leek me bijzonder klein. Nu schijnt er trouwens wel nog een watermolen te liggen aan het Vosseven.

De molen heb ik uiteraard snel gevonden op de aanwijzigingen en het ‘Icoon van IJver’ in vertolking door Wendy van Dooren was absoluut weergaloos.

Joke Jongeling is nu de trotse bezitter van een zilveren kleinnood, een eer voor de verdienste van haar inzet voor de Molenstichting ‘Weerterland’. En molen Nijs is een heilige Victor rijker.

Paul Sterk heeft weer fraaie zinnen aan elkaar gesmeed die doen uitkijken naar het volgende sonnet in de reeks. Dan is Tungelroy aan zet en mag ik samen met nog wat andere kunstenaars een bijdrage leveren aan mijn naamgenote ‘Anna’.